ഈ സംഘം ചേരല് നല്ലതല്ല.
കേരളത്തിലെ എഴുത്തുകാര് സംഘംചേരുന്നത് എന്തടിസ്ഥാനത്തിലാണ്? വി. ദീപ, പാല.
ഉത്തരം: നമ്മുടെ എഴുത്തുകാറുടെ സംഘംചേരല് വലിയ വിയപത്തായിരിക്കുകയാണ്. രാഷ്ട്രീയം, മതം, പ്രദേശം, ഉദ്യോഗം എന്നീ പ്രമാണങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് സംഘംചേരല്. ഏറ്റവും മോശപ്പെട്ട രചയിതാക്കള്ക്കും സംഘംചേരലിലൂടെ രക്ഷപ്പെടാനാകും. സംഘംചേര്ന്ന് കഴിഞ്ഞാല് പിന്നെ സംഘങ്ങളുമായി മാത്രമേ സൗഹൃദം കാണൂ. സംഘങ്ങളല്ലാത്തവരെപ്പറ്റി അരുതാത്തത് പറയുകയാണ് പ്രധാന ജോലി. എഴുത്ത് എങ്ങനെ നന്നാക്കുമെന്ന് മാത്രം ചിന്തിക്കില്ല.
എല്ലാത്തോന്നലും കവിതയാകില്ല; ചിലര് അങ്ങിനെ വിചാരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും.
തരംതാണ കവിതയൊ കഥയൊ ഒട്ടും സൃഷ്ടിപരമാകില്ല. കഥയെന്ന പേരില് എന്തെങ്കിലും എഴുതിയാല്, അതില് സൃഷ്ടിപരതയുണ്ടാകില്ല. പൊന്കുന്നം വര്ക്കിയുടെ ചെറുകഥകളേക്കാള് എത്രയോ ഉയരത്തിലാണ് കുട്ടികൃഷ്ണമാരാരുടെ ലേഖനങ്ങള് നില്ക്കുന്നത്. ലളിതാംബിക അന്തര്ജനത്തിന്റെ നോവലുകളേക്കാള് എത്രയോ സര്ഗാത്മകമാണ് എം.പി. ശങ്കുണ്ണിനായരുടെ വിമര്ശനരചനകള്. ഇതിന്റെ അര്ത്ഥം നോവല്, കഥ, കവിത എന്നിങ്ങനെ കേവല സാഹിത്യരൂപങ്ങള് ഉണ്ടായതുകൊണ്ട് സര്ഗ്ഗാത്മകമാകണമെന്നില്ലെന്നാണ്.പാടാനായാലും വരയ്ക്കാനായാലും വേണ്ടത് ജീവിതജ്ഞാനമാണ്. പരിശീലനം കിട്ടിയാല് ജീവിതജ്ഞാനമുണ്ടകുകയില്ല. അതിനു വേറെ വഴിതേടണം.ജീവിതജ്ഞാനമില്ലാത്തവരുടെ ഗദ്യമോ, വാക്യങ്ങളോ വരയോ കണ്ടാല് പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചറിയാം. പാട്ടുകേട്ടാലും മനസ്സിലാകും. ഇതു മനസ്സിലാക്കാതെയാണ്, പലരും തങ്ങളുടെ രചനകള് മഹത്താണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച് പോരിനിറങ്ങുന്നത്.