മിഥ്യകളെ ആര്‍ക്കാണ്‌ വേണ്ടാത്തത്‌?
വേദാന്തികള്‍ക്ക്‌ ചെറിയൊരു
പങ്ക്‌ മിഥ്യ മതി.
നമുക്ക്‌ മിഥ്യകള്‍
എന്നും, എപ്പോഴും കൂട്ടിനുവേണം.
ഒരു ഈണത്തില്‍ മനസ്സ്‌ ചേര്‍ക്കാന്‍,
ഒരു കൂട്ടില്‍ ഇഷ്ടങ്ങള്‍ കുഴിച്ച്‌ മൂടാന്‍,
ഒരു ഗാനരംഗം ആസ്വദിക്കാന്‍,
ഒരു അഭിനയം കലയാണെന്ന് നമ്മെത്തന്നെ
വിശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ,
ഒന്നു ചിരിക്കാന്‍,
ഒന്നു പ്രേമിക്കാന്‍ മിഥ്യകള്‍ വേണം.
അവ നമ്മെ ചമല്‍ക്കാരങ്ങള്‍ കൊണ്ട്‌ മൂടി
കണ്ണു കെട്ടി എല്ലാം പഠിപ്പിക്കുന്നു.
ഒന്നും അറിയാതിരുന്നാല്‍
എന്തും വിശ്വസിച്ച്‌ സമയം കൊല്ലാം.
മിഥ്യകളെ അറിയാന്‍
ശ്രമിച്ചാല്‍ ദു:ഖങ്ങള്‍ വരും.
മിഥ്യകള്‍ക്ക്‌ വസിക്കാന്‍
നം നമ്മെത്തന്നെ കളിസ്ഥലമാക്കിയിരിക്കുന്നു.
